Tak się właśnie zacząłem zastanawiać, siedząc sobie na niewygodnym krześle, w moim małym mieszkaniu (ta moim - ledwo mi się w przyswajalnej cenie udało wynająć), niszcząc sobie wzrok kolejną godzinę przed komputerem (mimo że nie muszę bo mógłbym na ten przykład naprawiać Grecję, albo tarzać się liściach). No więc zacząłem się zastanawiać, kimże jest ów ten tytułowy intelektualista w ojczyźnie naszej wspaniałej. Bo podobno tacy gdzieś się tutaj kryją w borach nieprzebytych, gdzieś między dziurami na trasie S-1 przed Siewierzem. Pierwsze kryterium jakie mi przychodzi na myśl to wykształcenie - tytuł magistra, gloria, chwała, zwycięstwo etc. Studiuje ok. 3 mln naszych współobywateli. Według raportu OECD (ta też nie wiem co skrót znaczy - wale bo człowiek inteligentny piszący dla ludzi inteligentnych winien posługiwać się skrótami - piszący udaje, że wie co skrót znaczy, czytający robią to samo - wszyscy są zadowoleni) z 2008 roku mieliśmy procentowo na świecie najwięcej magistrów. Czyli wszystko jasne - jest gites.Z taką ilością magistrów nie ma innej opcji - na każdym roku galeria (i to nawet nie mięsa i wędlin, tylko sztuki przez duże SZ), co krok to biblioteka. Ze wszystkich okien sączą się delikatne nuty - a to jazzu od Heleny spod szesnastki, a to Bacha u Zdzisława spod dwudziestki piątki, doprawione gdzieniegdzie Gershwinem - bo czasem trzeba też czegoś lżejszego posłuchać, co by się przez te wszystkie ambitne dźwięki nie posrać - przepraszam nie defekować. W sklepie sprzedawczynie mówią wierszem, u fryzjera na ladzie leży najnowszy Dziennik Teatralny, Przewodnik Intelektualnego Intelektualisty i last but not least Poradnik jak sadzić buraki nie przerywając czytania Prousta. Jest tak skrajnie intelektualnie, że nawet psy rano srając na liście - przepraszam - defekując, czytają sobie wczesnego Dickensa. Wychodząc rano z mieszkania podziwiam przez chwilę modernistyczny wystrój klatki schodowej i wiszące na niej amatorskie kubistyczne obrazy pana Stasia spod ósemki, który właśnie kończy czytać Obliczanie rytmu czasoprzestrzennego Strzemińskiego, bo zafascynował go unizm. ........... ........... ............ właśnie mnie moja wizja przeraziła. Wyglądam przez okno - widzę jakiegoś narąbanego żula defekującego, przepraszam, srającego pod drzewem. Pies obsikuje mi koła samochodu. Za ścianą napierdala RMF z wydzierającą się Edytą G. "Jestem kobietą" - w artystycznym uniesieniu krzyczy (aż chciałoby się rzecz - Kurwa widzę, nie drzyj się tak). Więc tak stoję przed tym oknem w moim dresie od chińczyków za 15 zł. Podrapałem się w tyłek - idę zrobię sobie kanapkę z kiełbasą, i może przy dźwiękach kiczowatego pudel metalu poczytam Freuda.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz